Allerlei informatie over het werk van de Amerikaanse zangeres en songschrijfster Diana Jones uit Nashville, Tennessee passeerde in het verleden meermaals bij ‘Rootstime’. Zo was er een interview dat collega Eric Schuurmans met haar had in 2014 na een optreden in Bree, iets wat ze in maart 2018 nog eens heeft overgedaan. Maar ook enkele van haar platen kwamen hier aan bod: “High Atmosphere” uit 2011, “Museum Of Appalachia Recordings” uit 2013 en “Live In Concert” uit 2015.

Diana Jones werd als baby geadopteerd en groeide op in New York City. In haar jeugdjaren werd ze door haar pleegouders meegezogen in de stroom van de countrymuziek waar ze een fan werd van zangeressen als Dolly Parton en Emmylou Harris. Na afloop van haar studies en het terugvinden van haar natuurlijke ouders verhuisde ze naar het centrum van de countrymuziek in Nashville, Tennessee en begon ze daar haar eigen songs op plaat te zetten met haar debuutalbum “Imagine Me” uit 1997 als eerste resultaat.

Ze scoorde daarmee vooral bij de fans van folkmuziek en ze ging dan ook naarstig verder in dit genre.

Na haar debuutplaat volgden er nog een zestal andere albums waaraan nu alweer een nieuwe plaat kan worden toegevoegd via de dertien liedjes die Diana Jones opnam voor haar zesde soloalbum “Song To A Refugee”. De zangeres die in de vakpers regelmatig wordt vergeleken met mensen als Iris DeMent, Alison Krauss en Gillian Welch is een geliefde muzikante in de country- en folkscène, wellicht deels omwille van haar betekenisvolle songteksten en haar onberispelijke zangstijl en alt-zangstem.

Zo behoort zij tot de persoonlijke vriendenkring van artiesten als Steve Earle, Mary Gauthier, Guy Clark en Richard Thompson, de Britse folkzanger en songschrijver die haar als gitarist en harmony vocalist ook heeft bijgestaan bij het opnemen van drie songs op het nieuwe album. Die drie liedjes zijn “I Wait For You”, albumtiteltrack “Song To A Refugee” en het op de eerste audiovideo te beluisteren “We Believe You” waarop naast Richard Thompson ook Steve Earle, Zara Phillips en Peggy Seeger elke een strofe meezingen.

Haar sociaal engagement wordt op deze plaat geïllustreerd in de songs die Diana Jones vertelt vanuit het oogpunt van wereldwijde asielzoekers en mensen op de vlucht voor geweld en armoede in hun thuisland. Ze schildert uitzichtloze situaties en karakters in haar empatische songteksten en zingt die soms harde woorden onder de begeleiding van voornamelijk akoestische instrumenten. Ze focust in haar songs op de harteloze scènes waarbij kinderen van hun moeders worden gescheiden aan de Amerikaans-Mexicaanse grens en ze geeft daarmee een stem aan al die stemloze mensen zonder hoop die angstig op zoek gaan naar een beter leven en een betere toekomst voor hun kinderen.

In de tweede audiovideo bij deze recensie kunt u de albumopeningstrack “El Chaparral” beluisteren, maar er staan nog heel wat andere ‘beauties’ op “Song To A Refugee” van Diana Jones, zoals o.a. “Mama Hold Your Baby”, het beklijvende “Santiago” en de song “Ask A Woman” die ze samen met ‘The Chapin Sisters’ brengt. De vluchtelingenproblematiek komt daarna nog eens nadrukkelijk aan bod in het introspectieve nummer “The Life I Left Behind”, in het liedje “The Sea Is My Mother” en in de albumafsluiter “The Last Words”. Op het cd-hoesje staan dan ook uitdrukkelijk de websites van drie vluchtelingenorganisaties genoteerd waarop iedereen een financiële bijdrage als steun kan storten.

(valsam)